Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki

Gabinet fizykoterapii

Czcionka:

MAGNETOSTYMULACJA

 

Pomieszczenie fizykoterapii wyposażone jest m.in. w urządzenie Viofor JPS SYSTEM FAMILY zdjęcie powyżej) z matą
i poduszką 
przeznaczone do prowadzenia zabiegów magnetostymulacji.

Jest to terapia polami magnetycznymi o niskich wartościach indukcji. Jego efekty przypisuje się głównie indukowanym w tkance
w czasie 
przepływu pulsujących pól magnetycznych bardzo słabym prądom, tzw. Lorentza.

Magnetostymulacja działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, zwiększa utylizację tlenu
i stabilizuje oddychanie
komórkowe. Zwiększa w istotny sposób przepływ krwi w naczyniach tętniczych i kapilarach, poprawia też drenaż żylny, przyspiesza proces gojenia się ran. Stosuje się magnetostymulację w leczeniu chorób ośrodkowego układu nerwowego i narządu ruchu. Najdłuższe obserwacje kliniczne dotyczą zastosowania magnetostymulacji
w chorobie 
Parkinsona stwardnieniu rozsianym oraz zespołach bólowych narządu ruchu na tle zwyrodnieniowym (zapalnym i pourazowym). Stosuje się ją też w rehabilitacji po udarach mózgu, chorobie Alzheimera, migrenie, zaburzeniach krążenia obwodowego,trudno gojących się ranach i owrzodzeniach. Magnetostymulacja wykazuje też działanie  uspokajające
i stabilizujące układ nerwowy.

Wskazania do magnetostymulacji – uszczegółowienie:

Działanie przeciwbólowe


1. układ kostno-stawowy:

  • zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i układu kostno-stawowego kończyn górnych i dolnych
  • reumatoidalne zapalenie stawów
  • zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
  • urazy stawów

2. tkanki miękkie:

  • reumatyzm pozastawowy tzw. fibromyalgie
  • urazy tkanek miękkich
  • stany po naruszeniu ciągłości tkanek (w tym pooperacyjne)

3. bóle migrenowe
 

Działanie regeneracyjne

1. układ kostny:

  • osteoporoza, zwłaszcza pomenopauzalna (dotyczy zarówno profilaktyki jak i leczenia)
  • choroba Sudecka
  • stany po pęknięciach i złamaniach kości
  • stany po operacjach na układzie kostnym
  • stany po operacjach, w których dokonano zespoleń elementami metalowymi
  • stawy rzekome

2. tkanki miękkie:

  • stany po urazach z uszkodzeniem i bez uszkodzenia ciągłości skóry
  • oparzenia
  • odleżyny

Działanie poprawiające krążenie obwodowe

1. upośledzenie przepływu miejscowego w kończynach:

  • w angiopatii cukrzycowej
  • w angiopatii na tle miażdżycowym
  • w owrzodzeniach podudzi

2. przyspieszenie wchłaniania krwiaków

3. zmniejszenie obrzęku limfatycznego

Działanie antyspastyczne

  • stany po udarach mózgowych
  • schorzenia zwyrodnieniowe układu nerwowego, w których występuje spastyczność

Działanie relaksacyjne

  • nerwice
  • zaburzenia snu
  • profilaktyczne działanie uspokajające, mające na celu przeciwdziałanie stresom dnia codziennego
  • stres w powszechnie rozumianym tego słowa znaczeniu,
    a zwłaszcza po długotrwałym napięciu psychicznym
  • zaburzenia koncentracji uwagi

Działanie zmniejszające deficyt i dług tlenowy poprzez wpływ na procesy

  • tlenowego oddychania tkankowego
  • beztlenowego oddychania tkankowego

Imieniny

Zegar